گزارش

یک تحقیق جدید نشان می دهد که ۹۶درصداز کودکان غزه احساس مرگ می کنند

نتایج یک  تحقیق جدید نشان می‌دهد که ۹۶ درصد از کودکان غزه احساس می‌کنند مرگشان نزدیک است. بر اساس این تحقیق، تقریباً نیمی از این کودکان به دلیل آسیب‌هایی که متحمل شده‌اند، آرزوی مرگ می‌کنند.

این مطالعه که از سوی یک سازمان غیردولتی مستقر در غزه و با حمایت «اتحاد خیریه کودکان جنگ» انجام شده است، نشان می‌دهد که ۷۹ درصد از کودکان از کابوس‌های شبانه رنج می‌برند و ۷۳ درصد علایمی مانند پرخاشگری را بروز می‌دهند.

بر اساس این پژوهش، ۹۶ درصد از کودکان احساس می‌کنند مرگشان قریب‌الوقوع است و ۴۹ درصد از آن‌ها آرزوی مرگ دارند؛ این احساس در میان پسران (۷۲ درصد) بسیار بیشتر از دختران (۲۶ درصد) گزارش شده است.

مدیر اجرایی سازمان «کودکان جنگ» مستقر در بریتانیا گفت: «این گزارش آشکار می‌سازد که غزه یکی از وحشتناک‌ترین مکان‌های جهان برای کودکان است.»

تخمین‌ها نشان می‌دهد که تعداد تلفات در غزه بیش از ۴۴ هزار نفر است و ارزیابی اخیر دفتر حقوق بشر سازمان ملل حاکی از آن است که ۴۴ درصد از این تلفات را کودکان تشکیل می‌دهند.

در این مطالعه آمده است: «پیامدهای روانی کودکان شدید بوده است و علایم آن شامل سطوح بالای استرس، ترس، اضطراب، اختلالات خواب، کابوس‌های شبانه، جویدن ناخن، مشکل در تمرکز و کناره‌گیری اجتماعی است.»

حدود ۱.۹ میلیون فلسطینی در غزه، یعنی تقریباً ۹۰ درصد از کل جمعیت این منطقه، چندین بار آواره شده‌اند. نیمی از این آوارگان کودکانی هستند که خانه‌های خود را از دست داده و مجبور به ترک محله‌هایشان شده‌اند.

بیش از ۶۰ درصد از کودکان مورد بررسی گزارش کردند که در طول جنگ شاهد وقایع آسیب‌زا بوده‌اند و برخی از آن‌ها در معرض حوادث متعدد آسیب‌زا قرار گرفته‌اند.

تخمین زده می‌شود که ۱۷ هزار کودک در غزه بدون همراه و جدا از والدین خود زندگی می‌کنند، هرچند این مطالعه اشاره می‌کند که تعداد واقعی ممکن است بسیار بیشتر باشد.

این گزارش هشدار می‌دهد: «جدایی از خانواده، کودکان را در معرض خطر استثمار، سوء‌استفاده و سایر نقض‌های جدی حقوقشان قرار می‌دهد.»

مدیر اجرایی سازمان «کودکان جنگ» تأکید کرد: «جامعه بین‌المللی باید هم‌اکنون وارد عمل شود، پیش از آنکه بحران سلامت روان کودکان به یک فاجعه چندنسلی تبدیل شود. پیامدهایی که منطقه برای دهه‌های آینده با آن دست‌وپنجه نرم خواهد کرد.»

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا