خبرنگاران زن زیر سایه طالبان “در بی سرنوشتی به سرمی برند

خبرنگاران زن زیر سایه طالبان در بی سرنوشتی به سرمی برند شماری از خبرنگاران زن می گویند که آنان زیر حاکمیت طالبان در بی سرنوشتی بسر می برند.
انان می گویند ما خبرنگاران زن سالها زحمت کشیدیم و تنها هدف ما اطلاعرسانی دقیق و به موقع بود، اما امروز در چهار دیواری خانهها مانند زندانی حبس شدیم.
لیلما نام ((مستعار))یکتن از خبرنگاران زن که سالها برای ارزشهای آزادی بیان و بازتاب مشکلات مردم اطلاع رسانی کرده، اما اکنون خانهنشین شده است ..
لیلما می گوید : ما خبرنگاران سالها زحمت کشیدیم اطلاع رسانی کردیم امامتاسفانه بعداز تصرف کابل بدست طالبان محدویت های زیادی بالای کارما خبرنگاران زن وضع شده است وطالبان دیگر هم نمی خواهند که زنان در جامعه فعالیت داشته باشند به خصوص در رسانه ها، این وضعیت به صورت واضح نشاندهنده آن است که طالبان دوباره مانند بیست سال قبل با همان ذهنیت هستند و میخواهند زنان دیگر در جامعه فعالیت نداشته باشند. لیلما می گوید اگرطالبان واقعاً میخواهند که حکومت شان پایدار بماند باید به رسمیت شناخته شوند و به زنان و حق وحقوق انان ارزش قایل شوند.
با این حال حجتالله مجددی، ریس انجمن ژورنالیستان آزاد افغانستان می گوید : در تلاش حل این مشکل هستند تا زمینه کار برای خبرنگاران زن که با امدن طالبان وظایف شانرا از دست داده اند مساعد شود.
مسکا ۲۲ ساله نام مستعار یکی از خبرنگاران است. او می گوید “مه نگرانی از این را دارم که مبادا مثل گذشته یا همو دوران سیاهشان باز تکرار شود، تمام زنان خانهنشین شوند، حضور زنان در جامعه در فرهنگ در سیاست و حتی در ورزش کمرنگ شود. .
سمیه احمدی گرداننده یکی از رسانه خصوصی در کشور می گویند پس از سقوط نظام جمهوریت تعادی زیاد از خبرنگاران زن دست از کار خبرنگاری برداشته اند . .
وی افزود: «کار در رسانه عشقم بود، خیلی تلاش می کردم که بیشتر دراین رشته تحصیل کنم و کار کنم، اما حالا شرایط قسم شده که دیگر فعالیت رسانه ادی نداشته باشم و خانه نشین باشم
سمیه درادامه گفت ” در ۲۰ سال گذشته زنان در رسانه در حال افزایش بود و حتی دختران که خبرنگاری را بگونه حرفه ای نیاموخته بودند در برنامه های تفریحی کار می کردند؛ اما بعد از آمدن طالبان و مشکلات امنیتی و اقتصادی بسیاری از زنان در رسانه های کار نمی کند .
خبرنگار زن دیگر که او نیز خواست نامش گرفته نشود ، گفت بیشتراز دودهه می شد برای بیان وبازتاب مشکلات مردم اطلاع رسانه کرده .اما اکنون خانهنشین شده است.
او میگوید: “ما خبرنگاران زن سالها زحمت کشیدیم تنها هدف ما تلاش اطلاعرسانی دقیق و به موقع بودهاند. امروز در چهار دیواری خانهها مانند زندانیها حبس هستند. بسیاری از ما نانآور خانوادههای ما بودیم. با آمدن طالبان هر روز آزادی بیان محدود شده میرود. اگر این گونه ادامه یابد جای نگرانی است.”
با این همه، بربنیاد آمار نهادهای دفاع از رسانههای آزاد افغانستان، از زمان ورود طالبان به کابل، فعالیت ۱۵۳ رسانه در ۲۰ ولایت کشور متوقف شده است .
درهمین حال ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان می گوید : ما می خواهیم رسانه ها آزاد باشند و به فعالیت خود ادامه دهند اما به اصول اسلامی توجه داشته باشند مجاهد درادامه گفت خبرنگاران زن با رعایت اصول «اسلامی و ملی» میتوانند به کار شان در رسانهها ادامه دهند.
این در حالی است که پس از تسلط طالبان در افغانستان، رسانهها و کارمندان رسانهای با چالشهای زیادی روبهرو شده اند. بر اساس گزارشها، بیش از ۶۰ درصد رسانهها از فعالیت بازمانده و دهها بانوی خبرنگار کار شان را از دست داده اند.
گزازش از مینه حبیب