آقای حقانی می‌گوید هدف اصلی، دستیابی به قدرت از راه تفاهم بود؛ اما فرار اشرف غنی رییس‌جمهور پیشین کشور، مسیر را تغییر داد.
او همچنین تأکید می‌کند که امریکا ناگزیر به گفت‌وگو با امارت اسلامی شد، در حالی که پیش‌تر چهره‌ای منفی از آن ارایه می‌داد.
انس حقانی عضو گفت: «اعلامیه آن زمان مجاهد صاحب می‌توانید را ببینید، صبح بود که دوستان ما در قطر مشغول تلاش برای رسیدن به تفاهم بودند تا مشروعیت حکومت حفظ شود و برای ادارات مشکلی پیش نیاید. به همین دلیل، رهبران ما بسیار تلاش کردند تا از راه تفاهم وارد کابل شوند.»
به گفته این مقام حکومت سرپرست، امریکا پیش‌تر نیز چندین بار آمادگی خود را برای مذاکره اعلام کرده بود؛ اما هر بار به دلیل تغییر سیاست‌ها منصرف می‌شد.
او یادآور شد که در زمان مذاکرات دوحه، جنگ در بالاترین سطح خود طی ۲۰ سال گذشته قرار داشت و امریکا به این نتیجه رسیده بود که باید افغانستان را ترک کند، هرچند این تصمیم را به‌صورت علنی بیان نمی‌کرد.
انس حقانی افزود: «رهبران ما حتی این باور را هم نداشتند که ممکن است پس از امضا، طرف مقابل عقب‌نشینی کند؛ زیرا هیچ تضمینی وجود نداشت. حتی کشورهای میانجی هم نمی‌توانستند چنین تضمینی بدهند؛ اما ما می‌خواستیم در برابر دیدگان جهان این امضا را از آن‌ها بگیریم و این در حقیقت امضای شکست آن‌ها بود. حالا هر نامی بر آن بگذارند؛ صلح یا هر چیز دیگر؛ اما این امضای خروج آن‌ها بود.»
مینه حبیب
